Post by pavlos on Nov 3, 2017 14:02:43 GMT 2
Το Requiem for Greece είναι ένα παιχνίδι βασισμένο σε μια κοινότητα. Υπάρχουν συμπεριφορές που προάγουν το παιχνίδι ως σύνολο και άλλες όχι.
Καλό θα ήταν, όλες τις αποφάσεις και πράξεις των παιχτών in-game να είναι φιλτραρισμένες με αυτό το γνώμονα.
Τι είναι καλό και προάγει το παιχνίδι ως σύνολο, τι είναι ορθό για το είδος και τη δομή του παιχνιδιού, τι πρόκειται να αποφορτίσει και να μην επιβάλλει επιπλέον στρες στους διαχειριστές / οργανωτές του παιχνιδιού και τι πρόκειται να αποδειχθεί ως ουσιαστική αρωγή και υποστήριξη απέναντι τόσο στους άλλους παίκτες, όσο και στους άλλους χαρακτήρες.
1. 'Ο Χαρακτήρας μου αυτό θα έκανε.'
Επικαλούμενος απολυτά τη λογική του ''ο χαρακτήρας μου θα έκανε αυτό'' σε μια δεδομένη στιγμή μόνο και μόνο προς δικαιολογία μιας πράξης η οποία τείνει ξεκάθαρα να χαλάσει το κανόνα του Good Citizenship και εντέλει το όλο κλίμα του παιχνιδιού, είναι κάτι ξεκάθαρα μη αποδεκτό.
Γενικά, ο καθένας έχει τον απολυτό έλεγχο του χαρακτήρα του και είναι υπεύθυνος να βρίσκει τρόπους και μεθόδους οι οποίες δεν πέφτουν επίτηδες πάνω σε ό,τι χτίζει ένας άλλος χαρακτήρας. Προφανώς, το να πειράζεις ή να τσιγκλάς έναν άλλο χαρακτήρα, να του χαλάς τα σχέδια και τα πλάνα, είναι και αυτό μέρος του παιχνιδιού και είναι απόλυτα αποδεκτό. Παρ ’όλα αυτά υπάρχει μια απαραίτητη ισορροπία μεταξύ της ανοχής λόγω Role Playing και της ουσιαστικής ροής - και χαρακτήρα του παιχνιδιού. Κοινώς, συμπεριφορές και πράξεις οι οποίες τείνουν σκόπιμα να χαλάσουν τον χαρακτήρα και το κλίμα του παιχνιδιού είναι ξεκάθαρα μη αποδέκτες.
2. Μην πειράζεις τους Νέους Παίκτες.
Μπορεί να είναι πειρασμός, in-game και off-game, να πειράξεις έναν νέο παίκτη / χαρακτήρα και να τον αναγκάσεις να κάνει το θέλημα σου. Να εκμεταλλευτείς τα merit τους. Να χειραγωγήσεις την συμπεριφορά τους βασιζόμενος στην αγνοία τους για το παιχνίδι. Αλλά οι νέοι παίκτες οι οποίοι μόλις αρχίσαν να συμμετέχουν σε ένα παιχνίδι είναι ένα πολύτιμο στοιχείο, το οποίο αποτελεί ουσιαστικά και την εξέλιξη του παιχνιδιού. Τις περισσότερες φορές οι νέοι παίκτες δεν γνωρίζουν τη μηχανική και τους κανόνες του παιχνιδιού, δεν είναι εξοικειωμένοι με τον χαρακτήρα τους, δεν κατανοούν αμέσως το περιβάλλον του παιχνιδιού, τι είναι σωστό και τι δεν είναι σωστό, τι θα έκανε κάποιος ή τι όχι και βρίσκονται σε ένα δημιουργικό μπέρδεμα.
Δώστους μια ευκαιρία.
Σίγουρα σε ένα οργανωμένο και αναπτυσσόμενο Community υπάρχουν άλλοι παλιότεροι και εμπειρότεροι παίκτες να πειράξεις. Μην πειράζεις ένα νέο παίκτη, μην εκμεταλλεύεσαι έναν νέο παίκτη. Αν όντως σε ενοχλεί αυτός ο κανόνας, ξανακοίτα την παράγραφο 1. και πάρε τις αποφάσεις σου.
3. In-Character
Πολλές φορές κάποιος θα χρειαστεί να πει κάτι 'out of character' σε κάποιον συμπαίκτη κατά τη διάρκεια ενός Live Event. Αυτό είναι αποδεκτό και μάλιστα αν αυτό βοηθήσει την ροή του παιχνιδιού είναι και απαραίτητο. Παρ ‘όλα αυτά, διάλογοι και συζητήσεις διαρκείας, καθώς και συνεχείς διακοπές κατά τη ροή του παιχνιδιού, οι οποίες δεν είναι in-character, αποτελούν αγένεια και αφαιρούν τη συγκέντρωση των τριγύρω παικτών και χαλάνε γενικά την ατμόσφαιρα. Μην κρατάς έναν συμπαίκτη 'όμηρο' σε οποιαδήποτε σκηνή επειδή θέλεις να αστειευτείς ή να πράξεις οτιδήποτε άσχετο με την in-game εξέλιξη του παιχνιδιού.
4. Να δίνεις περισσότερα από όσα παίρνεις.
Κάθε παίκτης καλό θα είναι να σκεφτεί τους λόγους τους οποίους τον κάνουν να συμμετέχει σε ένα παιχνίδι, όπως το Requiem For Greece, και να τους ζυγίσει.
Στα θετικά, έχεις τη δυνατότητα να δημιουργήσεις πλοκή, να δώσεις δυνατότητες εξέλιξης σε άλλους παίκτες, να δημιουργήσεις ομάδες με τις οποίες μπορείς να προάγεις τους σκοπούς του δικού σου χαρακτήρα αλλά και τον υπολοίπων, ως σύνολο, να δώσει σε άλλους χαρακτήρες υλικό να ασχοληθούν, από μία ιδέα, μία σκέψη, μέχρι μία αποστολή κλπ., να γνωρίσεις άλλους παίκτες, να ανταλλάξεις απόψεις σχετικά με το παιχνίδι, να γνωρίσεις διαφορετικούς in-game χαρακτήρες, διαφορετικά κομμάτια δημιουργικότητας άλλων παικτών, να φέρεις στη ζωή ένα φανταστικό χαρακτήρα και να δημιουργήσεις την ιστορία του και να χαράξεις εσύ το δρόμο του.
Στα αρνητικά, έχεις να σκεφτείς το power gaming, το metagaming, την υπερβολική ζήτηση για προσοχή από τους STs, το να εμποδίζεις άλλους χαρακτήρες και παίκτες να εξελιχθούν εξαιτίας σου, το να κυνηγάς τα προσωπικά σου θέλω τα οποία ίσως είναι άσχετα με το χαρακτήρα του παιχνιδιού, να παραπονιέσαι συνεχώς για κάτι, να δρας απερίσκεπτα ως παίκτης και με αγένεια απέναντι τόσο στους ST, όσο και στους παίκτες, να εμποδίζεις την εξέλιξη και τη ροή plot στα οποία έχουν αναμιχθεί άλλοι παίκτες, να χειραγωγείς out-of-character, ως παίκτης, για να κερδίσεις in-character, σαν χαρακτήρας κλπ.
Σίγουρα και τα θετικά και τα αρνητικά είναι πολλά. Το ουσιαστικό είναι πως ο κάθε παίκτης στον προσωπικό του απολογισμό οφείλει να θεωρεί τα θετικά ως συν και τα αρνητικά ως μείον. Και να δει το αποτέλεσμα. Είναι το αποτέλεσμα το επιθυμητό?
Ο Κανόνας του Good Citizenship, ορίζει πως κάθε παίκτης, κάθε μέλος, οφείλει να προσπαθεί για ένα πλήρως θετικό αποτέλεσμα στον απολογισμό του. Εν ολίγοις, να δίνει πολύ περισσότερα στο παιχνίδι από όσα παίρνει από αυτό. Ναι, αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί αυτός είναι ο βασικός κανόνας της εξέλιξης του ίδιου του παιχνιδιού ως σύνολο, και του καθενός ξεχωριστά, και αυτό ουσιαστικά κάνει το παιχνίδι όλο και καλύτερο.
Οπότε , κάθε παίκτης, καλό είναι να κάνει ένα προσωπικό έλεγχο σχετικά με το τι πραγματικά προσφέρει στο παιχνίδι και ποιες πράξεις ή συμπεριφορές του κάνουν το παιχνίδι χειρότερο για όλους.
Σε περίπτωση που υπάρχει εξ ’αρχής διαφωνία με τα παραδείγματα των Θετικών και Αρνητικών και με την γενική λογική της αυτοκριτικής, καλό θα είναι ένας παίκτης να μην πάρει την απόφαση να συμμετάσχει σε μία ομάδα, όπως το Requiem for Greece, καθώς ο χαρακτήρας του και η οπτική του ως παίκτης δεν συμβαδίζει καθόλου με την λογική της ομάδας.
5. Χρησιμοποίησε τη δύναμη ως παίκτης / χαρακτήρας θετικά.
Συμμετέχοντας σε ένα παιχνίδι, όπως το RFG, σύντομα αποκτάς ένα κομμάτι από κάθε είδους δύναμης τόσο ως παίκτης, όσο και σαν χαρακτήρας.
Σαν χαρακτήρας, ορίζεις σταδιακά την εξέλιξη του παιχνιδιού, συλλέγεις περισσότερους πόντους για το χαρτί σου, αναλαμβάνεις θέσεις, δημιουργείς επαφές και επιρροές, αποκτάς Status, συνάπτεις συμμαχίες κτλ. Έχεις, με τον καιρό, μεγαλύτερη και ευκολότερη πρόσβαση στα Plots του παιχνιδιού, έχεις γνώση για όλα τα σημαντικά και ουσιαστικά θέματα τα οποία έχουν συμβεί, δημιουργείς δεσμούς με όλους τους 'σημαντικούς' χαρακτήρες και γενικότερα καθορίζεις την εξέλιξη του ίδιου του παιχνιδιού με τις δράσεις σου.
Ως παίκτης, αποκτάς μεγαλύτερη εμπειρία, καθώς έρχεσαι σε επαφή με μία πληθώρα άλλων παικτών, οξύνεις τη δημιουργικότητα σου, μαθαίνεις σταδιακά και καλύτερα όλη τη μηχανική πίσω από τους Κανόνες του Παιχνιδιού, μαθαίνεις να γράφεις, αλλά και να εκμεταλλεύεσαι, καλυτέρα και αποτελεσματικότερα τα Downtime Periods. Και γενικά αποκομίζεις αρκετά, τα οποία σου δίνουν μια ορισμένη δυναμική.
Η δυναμική αυτή, τόσο σαν χαρακτήρας όσο και ως παίκτης, σε βάζει σε μία θέση οπού μπορείς εύκολα να βοηθήσεις άλλα άτομα (παίκτες ή χαρακτήρες), ειδικότερα εκείνους με λιγότερη δυναμική, αλλά μπορείς το ίδιο εύκολα να τους καταστρέψεις.
Είναι σημαντικό, σύμφωνα με το κανόνα του Good Citizenship, να γίνει κατανοητό πως όσο μεγαλύτερη δυναμική έχεις στο παιχνίδι, τόσο μεγαλύτερη είναι η υποχρέωση να τη χρησιμοποιήσεις θετικά απέναντι σε εκείνους με λιγότερη δυναμική, να δημιουργήσεις καταστάσεις οι οποίες θα βοηθήσουν στο κλίμα και στη ροή του παιχνιδιού, ώστε στο τέλος όλοι να έχουν περάσει ευχάριστα την ώρα τους στο παιχνίδι κα να έχουν αποκομίσει ουσιαστική εμπειρία από αυτό.
Μην το παρεξηγήσεις αυτό, δεν ζητά κανείς από κανένα να υποκριθεί τον Άγιο. Όπως όλα τα πράματα, έτσι και αυτό θέλει μέτρο. Αυτό που περιγράφεται εδώ είναι πως ο καθένας πρέπει να προσπαθήσει να βοηθήσει τον άλλο. Να τον προστατέψει αν χρειαστεί, να του δώσει κάποιες συμβουλές ή κάποιες πληροφορίες και να μοιραστεί ένα μέρος της γνώσης και της εμπειρίας του. Βοηθώντας κάποιον, του δίνεις και εκείνου εφόδια εξέλιξης ώστε να ανέβει το επίπεδο δυναμικής στο ίδιο το παιχνίδι. Έπειτα, μπορείς να τους φερθείς απαίσια και να τους κάνεις όλα όσα θα έκανες στον χειρότερο εχθρό σου, δίχως κανένα αίσθημα τύψης. Άλλωστε αυτό καλείσαι να κάνεις έτσι και αλλιώς!
Καλό θα ήταν, όλες τις αποφάσεις και πράξεις των παιχτών in-game να είναι φιλτραρισμένες με αυτό το γνώμονα.
Τι είναι καλό και προάγει το παιχνίδι ως σύνολο, τι είναι ορθό για το είδος και τη δομή του παιχνιδιού, τι πρόκειται να αποφορτίσει και να μην επιβάλλει επιπλέον στρες στους διαχειριστές / οργανωτές του παιχνιδιού και τι πρόκειται να αποδειχθεί ως ουσιαστική αρωγή και υποστήριξη απέναντι τόσο στους άλλους παίκτες, όσο και στους άλλους χαρακτήρες.
1. 'Ο Χαρακτήρας μου αυτό θα έκανε.'
Επικαλούμενος απολυτά τη λογική του ''ο χαρακτήρας μου θα έκανε αυτό'' σε μια δεδομένη στιγμή μόνο και μόνο προς δικαιολογία μιας πράξης η οποία τείνει ξεκάθαρα να χαλάσει το κανόνα του Good Citizenship και εντέλει το όλο κλίμα του παιχνιδιού, είναι κάτι ξεκάθαρα μη αποδεκτό.
Γενικά, ο καθένας έχει τον απολυτό έλεγχο του χαρακτήρα του και είναι υπεύθυνος να βρίσκει τρόπους και μεθόδους οι οποίες δεν πέφτουν επίτηδες πάνω σε ό,τι χτίζει ένας άλλος χαρακτήρας. Προφανώς, το να πειράζεις ή να τσιγκλάς έναν άλλο χαρακτήρα, να του χαλάς τα σχέδια και τα πλάνα, είναι και αυτό μέρος του παιχνιδιού και είναι απόλυτα αποδεκτό. Παρ ’όλα αυτά υπάρχει μια απαραίτητη ισορροπία μεταξύ της ανοχής λόγω Role Playing και της ουσιαστικής ροής - και χαρακτήρα του παιχνιδιού. Κοινώς, συμπεριφορές και πράξεις οι οποίες τείνουν σκόπιμα να χαλάσουν τον χαρακτήρα και το κλίμα του παιχνιδιού είναι ξεκάθαρα μη αποδέκτες.
2. Μην πειράζεις τους Νέους Παίκτες.
Μπορεί να είναι πειρασμός, in-game και off-game, να πειράξεις έναν νέο παίκτη / χαρακτήρα και να τον αναγκάσεις να κάνει το θέλημα σου. Να εκμεταλλευτείς τα merit τους. Να χειραγωγήσεις την συμπεριφορά τους βασιζόμενος στην αγνοία τους για το παιχνίδι. Αλλά οι νέοι παίκτες οι οποίοι μόλις αρχίσαν να συμμετέχουν σε ένα παιχνίδι είναι ένα πολύτιμο στοιχείο, το οποίο αποτελεί ουσιαστικά και την εξέλιξη του παιχνιδιού. Τις περισσότερες φορές οι νέοι παίκτες δεν γνωρίζουν τη μηχανική και τους κανόνες του παιχνιδιού, δεν είναι εξοικειωμένοι με τον χαρακτήρα τους, δεν κατανοούν αμέσως το περιβάλλον του παιχνιδιού, τι είναι σωστό και τι δεν είναι σωστό, τι θα έκανε κάποιος ή τι όχι και βρίσκονται σε ένα δημιουργικό μπέρδεμα.
Δώστους μια ευκαιρία.
Σίγουρα σε ένα οργανωμένο και αναπτυσσόμενο Community υπάρχουν άλλοι παλιότεροι και εμπειρότεροι παίκτες να πειράξεις. Μην πειράζεις ένα νέο παίκτη, μην εκμεταλλεύεσαι έναν νέο παίκτη. Αν όντως σε ενοχλεί αυτός ο κανόνας, ξανακοίτα την παράγραφο 1. και πάρε τις αποφάσεις σου.
3. In-Character
Πολλές φορές κάποιος θα χρειαστεί να πει κάτι 'out of character' σε κάποιον συμπαίκτη κατά τη διάρκεια ενός Live Event. Αυτό είναι αποδεκτό και μάλιστα αν αυτό βοηθήσει την ροή του παιχνιδιού είναι και απαραίτητο. Παρ ‘όλα αυτά, διάλογοι και συζητήσεις διαρκείας, καθώς και συνεχείς διακοπές κατά τη ροή του παιχνιδιού, οι οποίες δεν είναι in-character, αποτελούν αγένεια και αφαιρούν τη συγκέντρωση των τριγύρω παικτών και χαλάνε γενικά την ατμόσφαιρα. Μην κρατάς έναν συμπαίκτη 'όμηρο' σε οποιαδήποτε σκηνή επειδή θέλεις να αστειευτείς ή να πράξεις οτιδήποτε άσχετο με την in-game εξέλιξη του παιχνιδιού.
4. Να δίνεις περισσότερα από όσα παίρνεις.
Κάθε παίκτης καλό θα είναι να σκεφτεί τους λόγους τους οποίους τον κάνουν να συμμετέχει σε ένα παιχνίδι, όπως το Requiem For Greece, και να τους ζυγίσει.
Στα θετικά, έχεις τη δυνατότητα να δημιουργήσεις πλοκή, να δώσεις δυνατότητες εξέλιξης σε άλλους παίκτες, να δημιουργήσεις ομάδες με τις οποίες μπορείς να προάγεις τους σκοπούς του δικού σου χαρακτήρα αλλά και τον υπολοίπων, ως σύνολο, να δώσει σε άλλους χαρακτήρες υλικό να ασχοληθούν, από μία ιδέα, μία σκέψη, μέχρι μία αποστολή κλπ., να γνωρίσεις άλλους παίκτες, να ανταλλάξεις απόψεις σχετικά με το παιχνίδι, να γνωρίσεις διαφορετικούς in-game χαρακτήρες, διαφορετικά κομμάτια δημιουργικότητας άλλων παικτών, να φέρεις στη ζωή ένα φανταστικό χαρακτήρα και να δημιουργήσεις την ιστορία του και να χαράξεις εσύ το δρόμο του.
Στα αρνητικά, έχεις να σκεφτείς το power gaming, το metagaming, την υπερβολική ζήτηση για προσοχή από τους STs, το να εμποδίζεις άλλους χαρακτήρες και παίκτες να εξελιχθούν εξαιτίας σου, το να κυνηγάς τα προσωπικά σου θέλω τα οποία ίσως είναι άσχετα με το χαρακτήρα του παιχνιδιού, να παραπονιέσαι συνεχώς για κάτι, να δρας απερίσκεπτα ως παίκτης και με αγένεια απέναντι τόσο στους ST, όσο και στους παίκτες, να εμποδίζεις την εξέλιξη και τη ροή plot στα οποία έχουν αναμιχθεί άλλοι παίκτες, να χειραγωγείς out-of-character, ως παίκτης, για να κερδίσεις in-character, σαν χαρακτήρας κλπ.
Σίγουρα και τα θετικά και τα αρνητικά είναι πολλά. Το ουσιαστικό είναι πως ο κάθε παίκτης στον προσωπικό του απολογισμό οφείλει να θεωρεί τα θετικά ως συν και τα αρνητικά ως μείον. Και να δει το αποτέλεσμα. Είναι το αποτέλεσμα το επιθυμητό?
Ο Κανόνας του Good Citizenship, ορίζει πως κάθε παίκτης, κάθε μέλος, οφείλει να προσπαθεί για ένα πλήρως θετικό αποτέλεσμα στον απολογισμό του. Εν ολίγοις, να δίνει πολύ περισσότερα στο παιχνίδι από όσα παίρνει από αυτό. Ναι, αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί αυτός είναι ο βασικός κανόνας της εξέλιξης του ίδιου του παιχνιδιού ως σύνολο, και του καθενός ξεχωριστά, και αυτό ουσιαστικά κάνει το παιχνίδι όλο και καλύτερο.
Οπότε , κάθε παίκτης, καλό είναι να κάνει ένα προσωπικό έλεγχο σχετικά με το τι πραγματικά προσφέρει στο παιχνίδι και ποιες πράξεις ή συμπεριφορές του κάνουν το παιχνίδι χειρότερο για όλους.
Σε περίπτωση που υπάρχει εξ ’αρχής διαφωνία με τα παραδείγματα των Θετικών και Αρνητικών και με την γενική λογική της αυτοκριτικής, καλό θα είναι ένας παίκτης να μην πάρει την απόφαση να συμμετάσχει σε μία ομάδα, όπως το Requiem for Greece, καθώς ο χαρακτήρας του και η οπτική του ως παίκτης δεν συμβαδίζει καθόλου με την λογική της ομάδας.
5. Χρησιμοποίησε τη δύναμη ως παίκτης / χαρακτήρας θετικά.
Συμμετέχοντας σε ένα παιχνίδι, όπως το RFG, σύντομα αποκτάς ένα κομμάτι από κάθε είδους δύναμης τόσο ως παίκτης, όσο και σαν χαρακτήρας.
Σαν χαρακτήρας, ορίζεις σταδιακά την εξέλιξη του παιχνιδιού, συλλέγεις περισσότερους πόντους για το χαρτί σου, αναλαμβάνεις θέσεις, δημιουργείς επαφές και επιρροές, αποκτάς Status, συνάπτεις συμμαχίες κτλ. Έχεις, με τον καιρό, μεγαλύτερη και ευκολότερη πρόσβαση στα Plots του παιχνιδιού, έχεις γνώση για όλα τα σημαντικά και ουσιαστικά θέματα τα οποία έχουν συμβεί, δημιουργείς δεσμούς με όλους τους 'σημαντικούς' χαρακτήρες και γενικότερα καθορίζεις την εξέλιξη του ίδιου του παιχνιδιού με τις δράσεις σου.
Ως παίκτης, αποκτάς μεγαλύτερη εμπειρία, καθώς έρχεσαι σε επαφή με μία πληθώρα άλλων παικτών, οξύνεις τη δημιουργικότητα σου, μαθαίνεις σταδιακά και καλύτερα όλη τη μηχανική πίσω από τους Κανόνες του Παιχνιδιού, μαθαίνεις να γράφεις, αλλά και να εκμεταλλεύεσαι, καλυτέρα και αποτελεσματικότερα τα Downtime Periods. Και γενικά αποκομίζεις αρκετά, τα οποία σου δίνουν μια ορισμένη δυναμική.
Η δυναμική αυτή, τόσο σαν χαρακτήρας όσο και ως παίκτης, σε βάζει σε μία θέση οπού μπορείς εύκολα να βοηθήσεις άλλα άτομα (παίκτες ή χαρακτήρες), ειδικότερα εκείνους με λιγότερη δυναμική, αλλά μπορείς το ίδιο εύκολα να τους καταστρέψεις.
Είναι σημαντικό, σύμφωνα με το κανόνα του Good Citizenship, να γίνει κατανοητό πως όσο μεγαλύτερη δυναμική έχεις στο παιχνίδι, τόσο μεγαλύτερη είναι η υποχρέωση να τη χρησιμοποιήσεις θετικά απέναντι σε εκείνους με λιγότερη δυναμική, να δημιουργήσεις καταστάσεις οι οποίες θα βοηθήσουν στο κλίμα και στη ροή του παιχνιδιού, ώστε στο τέλος όλοι να έχουν περάσει ευχάριστα την ώρα τους στο παιχνίδι κα να έχουν αποκομίσει ουσιαστική εμπειρία από αυτό.
Μην το παρεξηγήσεις αυτό, δεν ζητά κανείς από κανένα να υποκριθεί τον Άγιο. Όπως όλα τα πράματα, έτσι και αυτό θέλει μέτρο. Αυτό που περιγράφεται εδώ είναι πως ο καθένας πρέπει να προσπαθήσει να βοηθήσει τον άλλο. Να τον προστατέψει αν χρειαστεί, να του δώσει κάποιες συμβουλές ή κάποιες πληροφορίες και να μοιραστεί ένα μέρος της γνώσης και της εμπειρίας του. Βοηθώντας κάποιον, του δίνεις και εκείνου εφόδια εξέλιξης ώστε να ανέβει το επίπεδο δυναμικής στο ίδιο το παιχνίδι. Έπειτα, μπορείς να τους φερθείς απαίσια και να τους κάνεις όλα όσα θα έκανες στον χειρότερο εχθρό σου, δίχως κανένα αίσθημα τύψης. Άλλωστε αυτό καλείσαι να κάνεις έτσι και αλλιώς!